Net niet

Het lopen voelt nogal houterig aan als ik op de tweede dag van het nieuwe jaar voor een kort duurloopje de deur uit ben gegaan. Op het viaduct besluit ik mijn hamstrings wat te rekken, want dat lijkt wel nodig te zijn. Het lopen voelt daarna in elk geval ietsje beter aan.
Ik duik het bos in over bospaadjes en een zandweg, neem een doorsteekje over de herfstbladeren en spring over een ondiep stroompje in een greppeltje. Tussen de bomen ligt een vennetje met een roerloos wateroppervlak. Een man in een camouflagebroek wandelt voor me uit. Doet hij zo’n moeite om niet op te vallen in het bos, kom ik langsrennen met m’n neongele shirt.
Voor een hekje ligt een verse molshoop. Ik sla af naar de watermolen, waar het nu lekker rustig is. Wat een verschil met de drukte van vorige week!
Op een plas in de beschutting van wat kale struiken dobberen eendjes. Volgens mij zijn ze aan het slapen. Hierachter ligt de ijsbaan, maar dat is nu natuurlijk gewoon een onder water gelopen stuk land.
Naast de weg in het lange gras zie ik meer molshopen. Het is nogal grijs weer. Dikke wolken en een vochtige lucht. Een paar mountainbikers komen me tegemoet.
Fijne druppeltjes vallen uit de lucht als ik tussen de weilanden doorloop. Het is hier niet zo modderig als vorige week. Ik maak nog een ommetje over bospaadjes, ik loop hier nou toch. Het lopen gaat al iets beter dan in het begin, maar het gaat nog steeds niet denderend.
Vogeltjes kwetteren en ik zie ze van boompje naar struik vliegen. Twee mountainbikers komen over de naastgelegen singletrack langs. Aan het einde van een zandweg zie ik ze weer, hoog tegen het talud op komen ze voorbij.
Ik houd even in als ik een vogeltje met een zwarte kop zie. Het blijkt een hele groep te zijn, volgens mij matkoppen, gezien het witte streepje op de vleugels.
Langs verlaten voetbalvelden draaf ik over het uitgesleten spoor. Ik ga verder achter de huizen langs, waar een eendje lekker in een vijver aan het badderen is, terwijl hij zwemt. Een waterhoentje stapt parmantig over de oever.
Daar komt de supermarkt in zicht. Ik doe nog een poging om er precies 10 kilometer van te maken, maar kom 50 meter tekort. Wel typerend voor dit loopje, het was het allemaal gewoon net niet. Het weer, het lopen zelf en nu ook de afstand. Toch zitten de eerste kilometers van 2016 er weer op.