Dit was mijn 2016

Daar is hij alweer: de laatste dag van het jaar! Tijd dus voor een terugblik op mijn hardloopjaar.
Op de eerste dag van dit jaar heb ik wat plannen gesmeed voor dit jaar en een paar doelen genoemd. Dat was dit lijstje:

• De Rotterdam Marathon lopen met als doel om mijn tijd van Berlijn te verbeteren
• Een trailmarathon of ultratrail lopen
• Mijn PR op de 5 kilometer verbeteren

Geen afstandsdoel deze keer, al verwachtte ik wel boven de 2000 kilometer uit te komen. En verder weinig wegwedstrijd PR’s, want het trailen bevalt me wel en dan moet je keuzes maken. Een paar mooie trails lopen staat dus ook op mijn wensenlijstje.

In januari loop ik gelijk mijn eerste wedstrijdje, de Winterloop in Enter met collega’s. De start is pal naast de deur van mijn werk. De bedrijvenloop is 5 kilometer. Hier komt gelijk mijn eerste doel vandaan, want ik wist natuurlijk al dat ik dit loopje zou gaan doen.
Ik ga veel te hard van start en zak aardig in. Toch is het voldoende om een mooi PR te lopen: 22:24! Mijn eerste doel heb ik gehaald. En als kers op de taart word ik hier derde dame en mag ik een mooie medaille in ontvangst nemen.

Een week later sta ik aan de start bij de RunForestRun trail Drents Friese Wold. De gevoelstemperatuur is ver beneden nul en we moeten meerdere keren een stukje door het water. Koud!
Toch vind ik het een fantastische tocht om te mogen maken, al ben ik blij dat we voor de 25 kilometer hadden gekozen.

Januari is een drukke maand, want weer een week later is de derde cross van het Crosscircuit van het Oosten: de Holterbergcross. Hier word ik negende, waarna ik vijfde sta in de competitie.
In februari volgt de Valentijnscross en door een uitvaller sta ik hierna vierde in de competitie. Die plek weet ik te behouden bij de Bovenbergcross, de laatste cross. Omdat de eerste vijf dames een prijs krijgen, ga ik met een gevuld envelopje weer naar huis.

Ook in februari doe ik (eindelijk) mee aan de trainingsloop van Tiny. Het is leuk om eens te zien waar Tiny altijd over schrijft en de 30 kilometers vliegen voorbij.

Eind februari volgt een mooie duurloop over de Veluwezoom. Het eerste stuk loop ik met collega Laura. Het weer werkt niet echt mee, want de paadjes door de heide zijn veranderd in kleine beekjes.
In maart loop ik de Klippenlauf in Tecklenburg, een mooi gebied in Duitsland. Samen met mijn trailmaatje weet ik de 25 kilometer in 2 en een half uur te volbrengen en de beloning is overheerlijke “Kaffee und Kuchen”.

Datzelfde weekend loop ik met mijn clubgenootjes de gezellige Friezenbergloop. Er moeten toch kilometers gemaakt worden voor de Rotterdam Marathon.
Ik loop nog twee duurlopen van 35 en 36 kilometer en dan moet ik klaar zijn voor de marathon.
In de week voor de marathon mag ik zelf een keertje training geven aan de groep en dan staat de Rotterdam Marathon voor de deur. Mijn doel is om mijn tijd van Berlijn (3:56:31) te verbeteren en eigenlijk hoop ik onder de 3:50 te kunnen blijven. Tot halverwege gaat dat prima, ik lig mooi op een schema van 3:48 als ik merk dat het eigenlijk te zwaar voelt voor het punt waar ik ben. Vanaf de 30 kilometer krijg ik het nog zwaarder en na 35 km moet ik steeds vaker stukjes wandelen. Zo verlies ik zo’n 10 minuten in het laatste stuk en ik heb niet de kracht om mijn PR te kunnen verbeteren. Ik finish in een prima tijd van 3:58:30. Uitgelopen, maar mijn doel niet gehaald. Die schuiven we dus door naar 2017.

Ik doe het even rustig aan en we gaan een paar dagen naar Chernobyl. Daar is hardlopen geen optie, maar ik maak in Kiev nog wel een rondje. We trouwen daarna gewoon op een dinsdag, waarna we dat bekendmaken op ons feestje anderhalve week later.
Veel tijd om rustig aan te doen heb ik verder niet, want het volgende doel dat ik mezelf gesteld heb is de Veluwezoomtrail van 57 kilometer. Mijn eerste ultra. Daar moet voor getraind worden en dat doe ik met een mooie duurloop die een nieuwe lus van de Sallandtrail volgt en met de Trailmarathon in Hattem. Een marathon als training lopen, wie had dat nou gedacht? Het is ontzettend genieten (deze mag in 2017 best weer op mijn lijstje!) en ik loop hem op mijn gemak uit.

De maandag na deze trailmarathon voel ik me alweer goed genoeg voor ene leuk rondje met Bertus en loopmaatjes langs bloeiende rhododendrons.
Deze zomer is er een nieuwe, kleine competitie: de Zomeravondcup. Het is in de buurt en op dinsdagavond, dus ik vind dat eigenlijk wel een goede training. Ik schrijf me in voor de 10 kilometer en het blijkt een half verhard parcours te zijn van twee ronden. De eerste keer word ik gelijk eerste in mijn categorie, maar de prijsuitreiking is pas na de laatste.
Op een doordeweekse avond ga ik mee met een verkenningstocht voor de Vechtdaltrail. Deze loop moet volgend jaar voor het eerst op de kalender komen (24 juni 2017!) en met een klein groepje gaan we kijken of het parcours goed is. Het is een prachtige loop, weer een leuk idee voor 2017.

De tweede editie van de Zomeravondcup is in dezelfde week als de Veluwezoomtrail. Ik loop hem wel, maar doe dit op een gematigd tempo. Uiteindelijk gelden de twee beste tijden, al is deze tijd ook nog goed genoeg voor een eerste plek.
Dan is daar mijn tweede hoofddoel van het jaar: de Veluwezoomtrail. Mijn collega Laura komt me onderweg supporten en dat is heel welkom. Ik heb het idee dat ik iets te hard van start ben gegaan en mijn maag voelt niet denderend. Ik vind een loopmaatje, maar na 36 kilometer stapt hij uit.
Mijn maag begint wat beter te voelen en het lopen gaat steeds lekkerder. Enthousiast kom ik bij de verzorgingsposten aan. Mijn horloge valt uit na iets meer dan 6 uur en na 6:40 kom ik uiteindelijk blij over de finish!
Dit doel kan ik in elk geval afstrepen en ik weet nu dat ik zo’n lange trail erg leuk vind om te doen. Het is absoluut één van de hoogtepunten van 2016.

Ik heb nauwelijks last van deze ultralange afstand en bij de laatste Zomeravondcup doe ik weer flink mijn best. Ik loop ietsje harder dan de eerste keer en dat resulteert in een eerste plek bij de dames senioren. Mijn derde prijs dit jaar al!

Opnieuw doe ik mee aan een verkenningstocht voor de nieuwe Vechtdaltrail. Deze keer de lus voor de langere afstand en die is nog mooier (en wat pittiger) dan de eerste verkenningstocht. Er volgen nog een paar van dit soort loopjes over de route van de Ultra Sallandtrail.

In juli neemt de trainster afscheid van onze club en loop ik een rondje met vrienden in Duitsland. Dan staat de jaarlijkse Wiezoloop weer op de planning. Het is wel lekker om weer eens even een echt korte afstand te lopen en ik ben benieuwd wat voor invloed mijn ultra heeft op een 5 kilometer.
Voor ik het weet ben ik al aan de laatste kilometers bezig en ik kan het tempo mooi hoog houden. Hoewel ik geen PR had verwacht omdat ik weinig snelheidswerk heb gedaan en het best warm is, lukt het me toch om er 2 seconden af te halen. PR aangescherpt naar 22:22!
Mijn focus gaat vervolgens naar het fietsen, want in augustus wil ik weer meedoen aan de Run Bike Run. Toch kriebelt het even als ik een startnummer voor de Trail des Fantômes over kan nemen en een week van tevoren is de beslissing genomen en een slaapplaats geregeld. Ik slaap niet al te best op het warme slaapzaaltje, maar de trail zelf is fantastisch. Ik geniet 34 kilometer lang.

Omdat ik altijd zo geniet van wedstrijden en trails, is het goed om ook eens aan de andere kant te gaan staan. Daarom geef ik me op als vrijwilliger voor de Ultra Sallandtrail, dezelfde trail als in maart, maar dan over een afstand van 100 kilometer. Ik moet al vroeg uit de veren om bij de start aanwezig te kunnen zijn. Met z’n tweeën staan en zitten we de hele dag lopers te registreren. Tegen het einde liggen de tijden enorm ver uit elkaar en we zitten uren op de laatste post. Wat deze dag extra speciaal maakt is Speedwoman (Kim Mulder), een nog onbekende trailloopster, die ons bij de laatste post te snel af is en alle mannen ver achter zich laat. We blijven ons over haar verbazen.

Twee weken later sta ik aan de start van de Run Bike Run met als doel mijn tijd van vorig jaar verbeteren en een mooi plekje in het Borns klassement bemachtigen. Ik weet dat er nu meer goede Bornse dames (waaronder mijn voormalige trainster) meedoen en dat het lastig zal worden om op het podium te eindigen.

Bij het fietsen ga ik bijna twee keer de bocht uit en ik word ingehaald door alle triatlondames uit Borne, die duidelijk beter zijn in fietsen. Deze keer gaat het lopen na het fietsen best goed en ik weet alle triatlondames weer in te halen tijdens de tweede loopronde. De trainster ligt wel een kwartier voor, maar de nummer één van het Borns klassement van vorig jaar ben ik voorbij. Opnieuw een tweede plek dus in het Borns klassement!

Begin september gaan we een weekje naar Bonaire, waar ik twee keer de hardloopschoenen aantrek. De eerste dag verken ik het eiland, waarbij ik net voor een onweersbui weer terug ben. De tweede keer heb ik als doel snorkelspot 1000 Steps. Ik moet over een hek klimmen om er te komen (waarna prompt de politie een kijkje komt nemen), maar het lukt.

In september loop ik ook de nieuwe RunForestRun trail Springendal. Dit moet een soort rustige training worden voor de Duinentrail in oktober, een nieuw doel dat ik mij na de Veluwezoomtrail heb gesteld, maar dat gaat helaas niet zoals gepland. Waarschijnlijk ben ik te hard gestart en misschien drink ik bij de posten wel teveel. Wat het ook is, ik krijg ontzettende buikkrampen en moet noodgedwongen het laatste stuk grotendeels wandelen. (Uitstappen is niet echt een optie.)
Ik weet de 35 kilometer vol te maken, maar moet direct na de finish mijn maaginhoud kwijt. Het lucht enorm op en ik voel me gelijk beter. Deze route moet ik nog maar eens lopen, maar dan als ik wat fitter ben.

Voor slechts 4 euro kan ik meedoen aan de Military Crossloop in Boekelo. Dit is een crossloop over het parcours van de Military en ik ben wel nieuwsgierig of dat wat is voor mij. Niet alle hindernissen zijn aan mij besteed, zo hier en daar stoot ik mijn knie of beland ik op mijn gat, maar ik heb wel een hoop lol.

De Duinentrail in Schoorl is tevens het NK trailrunning. Het is een trail over 37 kilometer en het zal niet gemakkelijk worden. Nu wilde ik de Springendaltrail rustig lopen, zodat ik hier wat meer vaart kon maken, maar een trail moet toch vooral genieten zijn wat mij betreft, dus dat is wat ik met mijn trailmaatje ga doen.
Het is een erg mooi gebied, beginnend met glooiende bospaadjes en daarna doorkruisen we het hele duingebied. Kilometers mul zand krijgen we voor de kiezen, maar daar had ik best wel op getraind met de zandverstuivingen in de lus van de Sallandtrail en Vechtdaltrail.
Het wordt ook 37 kilometer lang genieten. Vanaf het begin kijk ik al uit naar de finish: een spectaculaire afdaling van het klimduin. Ik vlieg naar beneden!

In het najaar opent het crossseizoen voor mij, te beginnen met de Lemelerbergloop, die ik vanaf het begin van mijn loopcarrière nog elk jaar heb gedaan. Ik ga weer helemaal stuk op de 5,3 kilometer en ik kan in de laatste kilometer toch nog 10 seconden van mijn snelste tijd afhalen.

Of ik nu een mooie, lange duurloop doe of een georganiseerde trail, dat maakt qua afstand en tempo voor mij eigenlijk niet zoveel uit. Daarom loop ik in oktober de Haarlerbergtrail van 30 kilometer. Het is mooi in de buurt en er doen veel bekenden aan mee. Het blijkt ook een hele gezellige, kleinschalige trail te zijn.
Ik loop samen met twee trailmaatjes, waar ik sinds de verkenningstochten van de Vechtdaltrail wel vaker mee loop. Het tempo ligt iets hoger dan ik had verwacht, maar ik blijk dat toch prima te kunnen. We lopen het laatste stukje steeds harder en finishen nét onder de 3 uur. Een hele gave trail!

Het crosscircuit begint weer met de Brix CRM Crossloop Rijssen. Ik loop goed, al ben ik niet zo snel als vorig jaar.
Begin december koop ik een nieuw GPS-horloge, waarmee ik gelijk een route loop om dat uit te testen. Hij werkt perfect en ik ben er erg blij mee.

De Nijverdalsebergcross is de tweede cross van het circuit en in mijn herinnering de zwaarste. Hoewel het voor mijn gevoel minder goed gaat dan vorig jaar (gezien de kilometertijden), verbeter ik toch mijn tijd. Daar ben ik heel blij mee, want een beetje vooruitgang is toch wel fijn na al mijn trainingsarbeid.
In een weekendje Berlijn heb ik een uurtje om met een vriend te lopen in Volkspark Friedrichshain. De Bunkerbergen maken het een pittig loopje.
Ik verken een nieuw gebied (waar ik eerder met loopmaatjes liep) en kom daarbij op plekken waar ik eigenlijk niet had mogen komen. Oeps. De rest van de loop ga ik zeker nog eens doen.
Tussendoor loop ik inmiddels vanaf de zomer vrij vast elke week met één of 2 collega’s rond over de Rijsserberg of Friezenberg. Het zijn gezellige, korte loopjes. Een gewoonte die ik in 2017 wel voort wil zetten.

Ook dit jaar doe ik mee met een paar Fullmoonruns over de Sallandse Heuvelrug.
Op de op één na laatste dag van het jaar ga ik met een paar trailmaatjes op stap ter voorbereiding op ons eerste grote doel van 2017. Drie van de vijf willen een afstand van 50 kilometer gaan lopen, maar dat is me toch een beetje teveel. Onderweg zien we de prachtigste plaatjes, want de hele wereld is wit berijpt. Het wordt een hele gezellige loop en na 36,5 kilometer stap ik met twee anderen in de auto. Het verslagje volgt uiteraard nog.

Dan nog een paar cijfertjes om het jaaroverzicht compleet te maken. Ik had eigenlijk geen doel gesteld voor het aantal kilometers, maar wilde toch kunnen zien hoe ver ik ermee was. Zodoende heb ik voor mezelf het jaartotaal van vorig jaar als doel ingevuld. Dat heb ik ruimschoots gehaald!

De kilometers heb ik dit jaar iets minder netjes verdeeld over de maanden. Zo liep ik in september minder (136 km) vanwege de vakantie en in november (143 km) had ik allerlei korte wedstrijdjes op het programma staan, waardoor ik minder lange afstanden liep. In juli en augustus zat ik vooral veel op de fiets.
Je kunt wel precies zien wanneer mijn grote doelen waren. Juni was de absolute topmaand met 246 kilometer, maar ook in de aanloop naar Rotterdam liep ik veel kilometers (241 in maart). Ik sluit het jaar af met 200 kilometer in december.

Mijn doelen heb ik niet allemaal gehaald. Het PR op de marathon schuif ik in elk geval door naar volgend jaar. Mijn PR op de 5 kilometer (was onofficieel 22:57) heb ik twee keer verbeterd en ik heb een trailmarathon én een ultra gelopen. Daarnaast heb ik meerdere mooie trails en duurlopen gelopen en zelfs een paar keer op het podium mogen staan.
Ik kan terugkijken op een mooi loopjaar met weinig druk en vooral lange afstanden. Mijn langste afstand is van de marathon naar 57 kilometer gegaan. Ik heb genoten van de trails en duurlopen met en zonder loopmaatjes en hoop in 2017 net zoveel plezier te beleven aan het lopen als dit jaar.

Ik wil mijn loopmaatjes bedanken voor een fijn loopjaar en wens iedereen een fijne jaarwisseling en veel loopplezier in 2017!