Pittig

Tijdens het inlopen krijg ik gezelschap. Gezellig, zo’n meefietsend kletsmaatje. Ik heb er weer aardig het tempo in, want zoals gewoonlijk ben ik aan de late kant. Of dat denk ik althans.
We hebben alweer een aardig groepje bij elkaar. De meesten zijn nu terug van vakantie, dus de komende weken zal de groep nog wel weer iets groeien. We lopen het bos in, waar we oefeningen doen, waarvan er sommige best pittig zijn.

Ook de loopscholing die volgt is op zijn minst pittig te noemen. De normale oefeningen doen we met de armen wijd, hoog en naar voren, waardoor je je buikspieren goed gebruikt om je torso recht te houden. Ook uitvalspassen horen hierbij. Leuk om te zien trouwens, die uitvalspassen met de armen omhoog, net alsof mijn loopmaatjes een lopende wave aan het doen zijn. Dan volgen er nog squatsprongen. Een nieuwe oefening, die direct gevoeld wordt in de bovenbenen.
We lopen een stukje het bos uit en stoppen op een driesprong. Vanaf hier gaan we intervallen doen. De ene kant op naar een stapeltje takken, dat de trainer 200 meter verderop heeft neergelegd. Heen en terug maakt 400 meter op tempo. Na een minuut rust moeten we de andere kant op naar een erf, waardoor we 700 meter heen en terug lopen. Ook dan mogen we een minuut rust en vervolgens de laatste kant, terug richting het bos tot aan het einde van het asfalt. Heen en terug is dat goed voor 1000 meter en ook dan mogen we slechts een minuut rust.
We gaan op weg. De bedoeling is op 10 km tempo, maar de meesten lopen wel iets harder. Het stapeltje takken ligt inderdaad in de berm en we draaien om. Na 1:50 ben ik weer terug.

Een minuut rust is niet zo heel lang en daar gaan we al voor het tweede tempo. Een koe loopt kreupel achter haar soortgenoten aan, maar kan het tempo niet bijhouden. Bij het begin van het erf draaien we om. Twee heren gaan vooruit en met een andere dame voltooi ik deze 700 meter in 3:16.
We starten ongeveer gelijk met de heren richting het bos, maar ze bouwen wel een voorsprong op. Het is een heel eind en we moeten ook nog terug. Toch houden we het allebei vol. De kilometer wordt automatisch geklokt in 4:41.
De trainer, die op de splitsing blijft staan, wijst ons op een toeschouwer. Een ree staat achter een strook bomen toe te kijken.
We gaan weer op weg voor de 400 meter, die nu in 1:49 afgelegd wordt. Precies gelijk, want die ene seconde valt volgens de trainer binnen de foutmarge. Jaja, dat kunnen we.
De groep is inmiddels uiteen gevallen in groepjes van 2 of 3 lopers. We komen elkaar onderweg tegen. Het shirt van de trainer licht feloranje op in de zon. Een mooi richtpunt. De tijd voor de 700 meter is nu 3:19 en de kilometer gaat in 4:36.
Omdat er nog lopers met de kilometer bezig zijn, kunnen we nog één keer 400 meter doen. Het doel is om eerder terug te zijn dan de laatste lopers, die inmiddels al op de terugweg zijn.
Ik zet flink aan en kom netjes met de laatste lopers binnen in een tijd van 1:32. Pff, even uitblazen.

We lopen nog een stukje uit, waarna ik alleen verder ga, terwijl mijn loopmaatjes langsfietsen. Het was een lekker pittige training.

Foto’s: Stefan van Leeuwen